مصاحبه اختصاصی
مصاحبه اختصاصی
1399/5/29
نوع:
مربیان
نویسنده: فریده مسعودی
۱-یک معرفی مختصر از خودتان بفرمایید؟
من مجید عظیمی دانش آموخته مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر و اقتصاد دانشگاه شریف هستم. بیشتر عمر دانشجویی را مشغول کارهای صنفی دانشجویی و بعضا سیاسی بودم. از سال 93 وارد اکوسیستم استارتاپی شدم و در شتابدهنده شزان و شرکت هم‌آوا بیشتر در زمینه تدوین طرح کسب‌وکار و برنامه مالی با استارتاپ‌ها کار کرده و سعی کردم ابتدا این مسائل را به آن‌ها در قالب کارگاه‌های مختلف آموزش داده و سپس در انجام کارها به آن‌ها کمک کنم.
۲- حوزه فعالیت‌تان چیست؟
تخصص و علاقه اصلی من امور مربوط به سرمایه گذاری است. ارزیابی، امکان‌سنجی، ارزش‌گذاری و تعامل جهت توسعه و پیشبرد پروژه‌ها.
از آنجایی که بیشتر با استارتاپ‌ها سر و کار داشته‌ام؛ بیشتر در زمینه ارزش‌گذاری استارتاپ‌ها و همچنین نحوه سرمایه‌گذاری در آن‌ها کار کرده‌ام. از طرف دیگر با استارتاپ‌ها جهت تدوین طرح کسب‌وکار و برنامه مالی و همچنین جذب سرمایه و مذاکره با سرمایه‌گذاران همکاری می‌کنم.
۳- از چه سالی فعالیت در حوزه استارتاپی را شروع کردید؟
سال 93 یک استارتاپ را به همراه دوستانم از دانشکده مدیریت و اقتصاد و با کمک‌های پژوهشکده شهید رضایی آغاز کردیم که این استارتاپ در زمینه معرفی کسب‌وکارهای شهری و همچنین رتبه بندی و تبلیغات آن‌ها بود. نمونه خارجی آن foursquare و نمونه داخلی دانرو هست. پس از شکست این استارتاپ به شتابدهنده شزان و بعد هم هم‌آوا در کارخانه نواوری رفتم و در آنجا به استارتاپ‌ها کمک می‌کردم تا طرح کسب‌وکار خود را تدوین و به توسعه آن بپردازند.
۴- چه استارتاپ‌های موفق را تا به حال تحت مربیگری داشتید؟
مربیگری یک مقدار بزرگ هست من ترجیح می‌دهم بگویم همراهی...
استارتاپ هوما که تولیدکننده TV Box اندرویدی است مشابه Apple TV و MI Box
AZsense که تولیدکننده کیت تشخیص حمله قلبی است و در کنار آن محصولات دیگری هم در زمینه سلامت تولید کرده است.
نانوزیست پلیمر پارس که اولین محصول آن‌ها زخم پوش آنتی باکتریال نانویی است.
۵- کمبود چه چیزهایی در اکوسیستم استارتاپی احساس می‌شود؟
به نظر من اکوسیستم ما در مقایسه با صنایع بزرگ کشور مثل فولاد، خودرو و سایرین هنوز خیلی کوچک است و نتوانسته به اندازه‌ای که تبلیغ می‌شود رشد کند. بنابراین بیشتر نیاز به کارکردن و جذب سرمایه داریم و بهترین راه برای جذب سرمایه هم این است که نشان بدهیم در اکوسیستم فعالیت‌های واقعی انجام می‌شود و پول ساخته می‌شود.
۶- بزرگترین مشکلی که در بحث سرمایه‌گذاری خطرپذیر در اکوسیستم استارتاپی ایران داریم چیست؟
دو طیف سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر در اکوسیستم دانش لازم را ندارند و قواعد بازی را بلد نیستند. سرمایه‌گذاران باور ندارند که اکوسیستم استارتاپی با سایر حوزه‌هایی که قبلا در آن فعالیت می‌کردند متفاوت است و ملزومات و قواعد خاص خودش را دارد. از طرفی استارتاپ‌ها هم دغدغه‌ها و مشکلات سرمایه‌گذاران را درک نمی‌کنند و متاسفانه بعضا با اغراق در زمینه رشد کسب‌وکارشان و عدم تشریح ریسک‌ها باعث بدبینی و فاصله گرفتن سرمایه‌گذاران می‌شوند. این عدم شناخت درست باعث شده که سرمایه به اندازه لازم وارد اکوسیستم نشود و رشدی که باید اتفاق نیفتد.
